Την Κυριακή πήγαμε με τοων πατέρα μου στοων κινηματογράφο. Σε μια διασταύρωση σταθήκαμε λίγο και κοίταζα τοων τροχονόμο που ρύθμιζε την κυκλοφορία τοων αυτοκινήτων. Οι επιβάτες τοων λεωφορείων κοίταζαν κι αυτοί τοων κόσμο πίσω από τα τζάμια. Στοων κινηματογράφο δύσκολα βρήκαμε θέση, γιατί όλες οι σειρές τοων καθισμάτων ήταν πιασμένες. Το έργο ήταν κωμωδία και η αίθουσα αντηχούσε από τα γέλια τοων παιδιών.